Een tattoo en een teleurstelling

Laatste dagen in Nepal....

Ik ben weer terug in Kathmandu.. voor de verandering haha..
De reden dat ik vanuit Pokhara terug ben gegaan naar KTM is omdat ik een afspraak had voor n mega tattoo..
Ik kwam namelijk op het goafestival een jongen tegen waar ik het heel goed mee kon vinden, lekker creatief typetje.. En ja hoor op het metal festival kwam ik hem ook tegen.. Heey, iemand die van Goa en Death metal houd, dat zijn er niet zo veel..
Hij hoort ook bij het groepje van mijn favoriete Nepalesen waar ik mijn avonden in Kathmandu mee verslijd.. Dus zo kwam ik er achter dat hij vlakbij de bar waar we altijd zijn een tattoo shop heeft, en zo kreeg ik ook zijn werk te zien, hij heeft namelijk heel veel van zijn vrienden versierd met mooie plaatjes..
Ik vertelde hem dat ik eigenlijk mijn hele linker onderarm vol wilde en ik heb hem een beetje mijn idee uitgelegd.. Hij is gaan tekenen en zijn eerste tekening was precies wat ik in mijn hoofd had.. Toen ik hoorde dat hij maar 20 euro per uur vroeg (en voor mij uiteraard wat minder) kon ik de verleiding niet weerstaan om een afspraak te maken..
Nou gisteren heb ik 6 uur in de tattoo stoel gelegen, en 100 euro betaald (inclusief liters chai thee en avondeten), en het resultaat is echt prachtig!
Ik zal deze week nog wel een foto uploaden, want jullie zijn vast heeeel nieuwschierig.. toch? :P

Nou na de tattoo heb ik natuurlijk nog een biertje gedronken en wat gekletst en geluisterd naar het live-bandje in de sisha bar. (Bizar hoor om nepalese met dreadlocks te zien rocken, maar wel met een rode tika op hun voorhoofd)
Daarna liep ik natuurlijk helemaal happy terug naar mijn hostel om ineens tegen de eerste klote uren van reis aan te lopen..
Maar na 5 maanden reizen mag je best een kut dag hebben vind ik.. en gelukkig waren t maar n paar uurtjes hoor..

De jongen van het hostel had 's ochtends al n keer gevraagd wanneer ik weg ging, en ik was nogal verbaasd want ik was helemaal niet van plan weg te gaan.. Dus toen was zijn antwoord dat t okee was, dat ik en de Australier (waarmee ik n kamer deel) konden blijven..
Dus toen ik terug kwam en mijn tas ingepakt zag staan in de hal van het hostel was ik nogal verbaasd..
De baas zei dat mij verteld was dat ik mijn kamer op tijd uitmoest als ik weg wilde gaan, (maar ja, ik wilde helemaal niet weg!) en toen ik hem vroeg wie dan in godsnaam mijn tas had ingepakt zei hij dat mijn Australische vriend dat had gedaan..
De baas was wel zo lief geweest om een andere kamer voor ons te boeken in een hostel ernaast (wat vies was en stonk), en daar lag mijn Australische vriend al te slapen.. Natuurlijk vroeg ik hem meteen of hij mijn tas had ingepakt, maar hij wist van nix.
Hij was er s middags ook uitgezet en had de boodschap gekregen dat ik ook wist dat ik eruit moest en dat ik er wel aan zou komen..

Nou ik lag 's avonds helemaal boos in bed, en te bedenken hoe ik heel internet wel eens zou vol zetten met dit verhaal. Maar toen bedacht ik me dat ik met boos in bed liggen niets opschoot, dus ben ik maar een stukje gaan wandelen met de Australier die ook woedend was.. Maar tijdens deze 'wandeling' ben ik nog geen 200 meter van ons hostel in een kuil van de weg gaan staan waardoor mijn enkel 6 dubbel leek te klappen, en nu helemaal blauw en dik is, en ik geen meter meer normaal kan lopen haha..

Ik vond dit dus helemaal geen leuk grapje, en ben de dag erna maar terug gegaan naar het hostel waar ik al mijn tijd in Kathmandu had door gebracht.. En omdat ik er zoveel tijd had doorgebracht snapte ik niet waarom wij eruit gezet waren.. Het was een probleem met een dubbele boeking , maar dat is natuurlijk niet mijn probleem, en we konden vannacht wel weer terug komen.
Maar daar was ik te trost voor natuurlijk, en ben ik weg gegaan en heb ik de hele familie sorry laten zeggen en de 2 nachten die ik er geslapen had gratis gehad.. Zo lekker puh..

Gelukkig ben ik wel een positief persoon denk ik,en loop ik al weer te lachen tijdens het strompelen. Ik heb een verbandje voor mn voetje gekocht en kom dus nog wel vooruit.. En ik ben met de Australier naar een andere kant van Kathmandu gegaan waar de kamers en het eten veel goedkoper zijn, net zo schoon en het ook nog eens veel rustiger is.. (En hier zitten niet te veel leuke winkeltjes dus dat is ook goed voor mn portemoneetje)

Ondertussen ben ik bezig geweest met naar India gaan, en heb ik een visum voor 3 maanden gekregen (3 februari hoef ik pas naar huis ;))
Daarna ben ik eens begonnen om een manier te vinden om naar Goa te gaan volgende week..
Eerst kreeg ik overal te horen dat alle treinen in India vol zaten, en het onmogenlijk was om er te raken.. Vliegen zou de enige optie zijn, maar dat was dan weer belachelijk duur.. Dus na een hoop gepuzzel en heen en weer geloop tussen reisburo's had ik bedacht om naar Delhi te vliegen wat wel betaalbaar was.. En daar had ik al n maatje ingeschakeld waar ik een nachtje kon blijven slapen, en hij zou een trein voor me zoeken naar Mumbai.. Waar ik ook weer bij iemand zou kunnen slaen, en die een trein zou regelen naar Goa..
Maar het geluk bleek toch weer aan mijn zijde te zijn, want mijn groepje favo Nepalesen gaan 10 november ook met de trein naar Goa, en guess what, ze hebben ook n ticket voor mij geregeld! Dus nu hoef ik geen 4 dagen te reizen, maar zit ik 38 uur in de trein, en heb ik een veel goedkopere en gezelligere reis..

De booschap blijkt wel weer, altijd blijven lachen !!!!